Bir makine icat edilse, beynin hafıza loblarına ulaşıp, insanın hatıralarını defragmenter edebilen. İnsan, rasgele geçen günlerinin ağırlığından kurtulup değerli hatıraları için yer ayırtabilse beyninde güzel olmaz mı?
Aynı makine, yaşamımızı belirleyen anları ardarda dijital olarak sıralasa, ortaya çıkan film neye benzer acaba? Uzun bir melodram, ancak festivallerde gösterilebilecek bir kısa film? bir müzik videosu?
Biri arkasından kovalarcasına yaşamaya çalışan insanların derdi sanırım, bu filmin süresini mümkün olduğunca uzatabilmek. Beni telaşlandıran ise başka. Filmimi, kendi filmlerinde 1 salise bile gözükmeyeceğim insanlarla doldurmanın endişesi.
Ben sanırım kısa bir punk müzik videosu olmayı tercih ediyorum...
No comments:
Post a Comment